Wybrałem się dziś nad czarny staw na terenie RPN. To nie była jakaś tam niezwykła pora ani miejsce, ot wyjście by sprawdzić co lata i biega w tym miejscu. Skłoniła mnie do tego wyjścia Pani Ania, mówi idź i zobacz. No i pojechałem. W ciągu kilkunastu minut spędzonych na pomoście zobaczyłem nornicę rudą, rzęsorka rzeczka, zimorodka oraz dwie lecące czaple siwe. Niezbyt mnie zachwyciła miejscówka (pomost) znaazłem dogodniejsze miejsce i siadłem zamaskowany lekko. Długo nic się nie działo Ale jak się zaczęło to było pięknie. No i znowu odpłynąłem, mając cały czas powieści Olivera Curwooda i Arkadego Fidlera poczułem się jak w dalekiej Kanadzie. A sceneria do takich przemyśleń była odpowiednia. Daleko po lewej stronie jakiś niepokój się dało wyczuć, potek usłyszałem głos zaniepokojonych kaczek. Spoglądam w tamtą stronę i widzę brązowe futerko pojawiające się pomiędzy uschniętymi gałęziami powalonych drzew. Kaczki płyną w moim kierunku zerkając z uwagą na brzeg. Gdy zrównały się z kłodą leżącą w wodzie, na nią właśnie wskoczyła kuna leśna (tumak) i próbowała pochwycić kaczkę. Tu by coś zjadła, tu jednak zmoczenie się w zimnej wodzie nie bardzo jej odpowiadało. Dała spokój. Zapewne bardzo głodna nie była.                      Zimorodki co chwila przelatywały z ogromną prędkością, ale nie chciały siąść na patyku. Ale nadszedł ten moment i siadł, po chwili doleciał drugi. Miejsce o wyjątkowej urodzie i klimacie.

Chomik europejski na Roztoczu.

Pojechałem na chomiki... a wyszło jak zwykle.
Sobotni poranek śnił mi się po nocach. Widziałem, widziałem tego drania w promieniach wschodzącego słońca pogryzającego kłos zboża. Ale, nie. U mnie musi być zawsze w poprzek, na odwrót na złość. Drogę przebiega mały borsuk. Nogi mi drętwieją ale siedzę zaplątany w statyw i siatkę maskującą. CZEKAM!. Wyłazi z gracją łosza a za nią maleństwo, rozpłynąłem się. Tylko czego tak daleko?. Słońce przygrzewa a łobuza nie ma. Myślę przejdę się może coś ciekawego będzie. Było kurna było!!! Teleobiektyw na statywie ja z krótkim obiektywem ruszam i po kilkunastu metrach 5 zajęcy na polnej drodze uprawia kąpiele słoneczne. Popatrzyły na mnie i z wolna jak na zające rozeszły się, rozeszły. Wracam i znowu czekam. I znowu nic. tyłek boli od siedzenia. wstaję idę w druga stronę. Chomików oczywiście nie ma tam gdzie powinny być. zawróciłem i patrzę jak kicaj pomyka w moją stronę. Było gorąco więc bez koszulki szedłem. Zobaczyłem zajca. I bęc w ten pył. Leżę i celuję, pojawił mi się ładnie wykadrowałem nieco, a ten łobuz zmienił tor biegu. I tak go uwieczniałem raz za razem. Dobiegł na cztery metry i obczaił że na drodze coś leży, zawrócił. A to wszystko miało miejsce kilka kilometrów za Szczebrzeszynem.

Dawno mnie nie było w tym uroczym miejscu. Sułówek jest ostoją bardzo wielu gatunków, obserwując je na przestytrzeni kilku lat zauważyłem, że kilka gatunków ma się tu dobrze lub bardzo dobrze. Jeszcze nie tak dawno temu czapla biała był wielką rzadkością na tym terenie, a dziś bywa że widzi się ich kilka czy kilkanaśćie. Coraz więcej jest krzyka czy batalionów. Dziś moją bohaterką jest czapla biała która pięknie mi zapozowała. Niestety nie ma ostatnio zbyt wiele czasu i zdrowia by być dwie godziny przed świtem, ale ptaki wiedzą że ten mały Jozin z Bazin nic im nie zrobi więc smiało paradują przedemną. Zapraszam do oglądania oczywiście reszta zdjęć z tej wyprawy znajduje się w galerii Ptaki.

Ostatnio miałem szansę spotkać wspaniałe ptaki. Sowa uszata. Dorosłego ptaka widziałem ale maleństwa nigdy i miałem problem z oznaczeniem. Ale wstyd no nie? No i moje ukochane nietoperki. Coraz częściej udaje mi się je w miarę nieźle fotografować. oczywiście staram się dążyć do doskonałóści, ale bez lepszego i bardziej precyzyjnego sprzętu jest bardzo trudno. Ale postaram się. Tak więc zapraszam do galerii, dział ptaki i ssaki. Jutro zapraszam na relację z Rockowiska Zwierzyniec.

W tym rku także staram się szlifować fotograficzny warsztat nietoperzowy. Oczywiście z zachowaniem daleko idącej ostrozności. Udao mi się zrobić kilka zdjęć. Populacja nie jest tak liczna jak niegdyś. W niemczech jest urządzenie które pomogłoby mi przyspieszyć wykonanie odpowiednich fotografii nie tyko nietoperzy, jako rencista nie jestem w stanie pokryć całości kosztów tego sprzętu. W tym miejscu proszę o wsparcie finansowe. Moim celem jest napisanie książki ossakach Roztocza i Lubelszczyzny a jest co opisywać. https://zrzutka.pl/hm7p54

Ostatnio miałem okazję spędzić nieco czasu z sóweczką i żołnami.

Oba te gatunki ptaków bardzo mnie zachwyciły i kolorem i zachowaniem.

Było co oglądać.

W najnowszym numerze Przyrody Polskiej znajdziemy artykuł o dolinie Wieprza oraz wiele ciekawych opisów ptaków, ssaków oraz roślin.

Witam wszystkich miłośników wiosny i ptasich treli. Jest końcówka maja, deszczowego maja i burzowego maja. A przyroda niestrudzenie walczy o przetrwanie. w tym roku ma wiele szczęścia co do ptasiego drobiazgu, mam lęgowe Pleszki i Bogatki, a w sąsiedztwie pojawiły się lęgowe Mazurki. Radość moja była była ogromna gdy zobaczyłem wiele podlotów mazurków. Jak one radośnie szczebiotały. Zapraszam do obejrzenia kilku zdjęć które udało mi się zrobić tym ptakom.

Centrum Kultury i Biblioteka Publiczna w Zwierzyńcu po raz kolejny zorganizowali Targi ślubne- ślub w dobrym stylu.

W tą niedzielę miałem zaszczyt i szczęście fotografować chrzest święty w Szczebrzeszynie. Kościół pw. Św. Mikołaja jest niezwykle piękny a ksiądz wyrozumiały. Dało mi to możliwość dość swobodnego fotografowania małego Franciszka. Dziecię spokojne było nadzwyczaj. Na mszy było dużo dzieci i młodzieży. Oświetlenie kościoła pozwoliło na fotografowanie bez użycia lampy błyskowej. Oto krótka migawka z chrztu. Zapraszam

Centrum Kultury i Biblioteka Publiczna w Zwierzyńcu.

To wyjątkowy wieczór w klimacie najpiękniejszych szlagierów polskiego kina w muzyce i słowie w wykonaniu Tomasza Stockingera z akompaniamentem pianisty Stefana Gąsieńca. Koncert poświęcony jest twórcom takim jak Henryk Wars czy Jerzy Jurandot. A jako że wykonawcą jest aktor, oddaje także przez swój recital hołd gwiazdom kina przedwojennego i przypomina Eugeniusza Bodo, Aleksandra Żabczyńskiego, Antoniego Fertnera i innych. Recital jest wiązanką piosenek polskiego kina przedwojennego, w rytmie walca i tanga przy akompaniamencie pianisty, jak za dawnych dobrych lat. Wraca do nas łagodnym uśmiechem, niesłychanym urokiem i przenosi do magicznego dwudziestolecia.

Oferuję państwu usługi w zakresie fotografii ślunej, reportażowej, produktowej, fotografii wydawniczej. Prowadzę również warsztaty fotograficzne dla dzieci i młodzieży oraz dorosłych. Prowadzę też inwentaryzacje rzyrodnicze. Mam wieloletnie doświadczenie w pracy fotografa oraz atrakcyjne ceny. Więcej na temat mojej oferty znajdziecie Państwo w zakładce Oferta.

Robert Bijas

Rok kończę powoli z drobnymi publikacjami. Tym razem jest to kalendarz wydany przez ZDM Puławy oraz książeczka " Ciekawostki przyrodnicze Puławskich Parków i skwerów - czyli co rośnie w mieście i dlaczego dobrze o tym wiedzieć". Kalendarz i książeczka są w Zarządzie Dróg Miejskich w Puławach ul. Skowieszyńska 51. Szczególnie polecam lekturę książeczki.

Bobry niegdyś żadko spotykany ssak, obecnie jest go dużo. Gdzieniegdzie sprawia problemy. Generalnie ten zwierzęcy hydrotechnik sprawia że jeszcze woda jest tam gdzie już by jej nie było gdyby nie bóbr. Melioracje w ubiegłym wieku doprowadziły do przyśpieszonego spływu wody. Teraz zaczyna nam brakować wody.

Dzisiejszy poranek przywitał mnie ciemnością i namiastka śniegu. Było stosunkowo ciepło tj. około -3. Piąta rano pobudka i w drogę. W lesie ciemno choć w twarz dać. Po cichutku wychodzę z samochodu i staję, kilkanaście metrów ode mnie coś złamało gałęzie. Myślę ciekawie się zaczyna. Po ustawieniu sprzętu i kilku łykach kawy zawijam się w śpiwór i czekam aż będzie jaśniej, cały czas nasłuchuję i podglądam. Było po siódmej gdy wyczułem ze coś leci. Przez okienko patrzę, a tu kruk. Niestety światła jeszcze nie było by wszystko zagrało. Dla dociekliwych obserwatorów warte dokładnego obejrzenia są właśnie kruki, nie są całkiem czarne. Potem były sójki i długo nic. Z prawej strony widzę pędzącego jelenia, ale za nim niczego niepokojącego nie zauważyłem. Był sam. I znowu cisza. Kolejna kawa. Zaczynam popadać w błogostan, gdy z lewej strony widzę kilka zwierzaków pędzących. To jelenie. Z początku myślałem że to same łanie, ale chwilę później zauważyłem że to dwie łanie i dwa byczki, z bardzo ubogim porożem. Widzę w oczach panikę i jęzory na boku. Ciężko dyszą, ze strachem oglądają się za siebie. Na chwilę się zatrzymują, rozglądają się kilka sekund i znowu ucieczka. Ciemno się robi już w moim zakątku i zbieram się do domu. Ujechałem kilkaset metrów gdy zza ściany lasu wylatuje bielik. Bardzo nisko, bardzo blisko. Ostre hamowanie, uff poleciał dalej. Blisko było. Dobrze że jak zwykle turlałem samochód. Bo byłoby po bieliku, a piękny był i dorosły z pięknym mocarnym dziobem i białym ogonem.

Dwadziescia pięć lat istnienia to już okrągła data. Zespół jest kierowany od początku prze Panią Annę Korniluk, a zespół liczy około 80 osób. W większości jest to młodzież szkolna gimnazjalna, ponad gimnazjalna. Największą radość publiczności sprawił występ najmłodszych dzieci. Gratulacje!

Wiele razy starałem sie sfotografować współ lokatorkę, czyli mysz domową. Niestety zawsze jej się udawało mnie zrobić w balona. Tym razem byłem lepiej przygotowany. Zapraszam do obejrzenia paru zdjęć tego gryzonia.

W tą niedzielę towarzyszyłem z aparatem młodym ludziom. Wspólnie podróżowaliśmy po Roztoczu zaczwycając się ostatnimi pieknymi kolorami jesieni i wyjątkowego ciepła.

W tym roku rykowisko jeleni obserwowałem i fotografowałem RPN, Roztoczański Park Narodowy. Niezwykłyspektakl przyrody niczym nie zakłucony. Doznania akustyczne były niezwykłe, a wizualne jeszcze większe. Myślę że każdy człowiek powinien doświadczyć takich wrażeń, emocji. Rykowisko to widowisko niezwykłe, niezwykle wycieńczające samce. Strzelanie do jeleni na rykowisku to po prostu zbydlęcenie gatunku ludzkiego.

Stulecie OSP Żurawnica. Miałem zaszczyt uczestniczyć w święcie ochotniczej straży pożarnej z Żurawnicy. 

Brawo STRAŻACY.

Zapraszam na jesienną sesję fotograficzną na Roztocze. Atrakcyjne ceny.

W oczekiwaniu na wyjście jelenia na łąkę robiłem fotki inne.

Obchody Stulecia Związku Zawodowego Leśników w Rzeczypospolitej Biłgoraj 14. 09. 2018 r.

Sobotnie popołudnie. Odpoczywa sobie po wypadzie do lasu.przed godziną 16 coś nie daje mi spokoju. Wstaję i niemal pędem ruszam do samochodu. Ten wyjazd od jakiegoś czasu chodził mi po głowie. Po kilkunastu minutach dojeżdżam na miejsce i już w lesie turlam się prawie bezszelestnie. Chłonę zapachy rozgrzanego lasu jodłowego. Zabieram graty i ostrożnie wychodzę na skraj polany. I jest, jest ten wymarzony głos od jesienie zeszłego roku, Jest. Zamaskowałem się nieco i czekam. Czekam. Porykiwania jelenie rozbudzają wyobraźnie do białości. A czy duży, a czy poroże ma wielkie, a czy wyjdą na polanę dwa? Pytań więcej jak jeleni. W tym czasie, usłyszałem szmer za plecami, przed sobą znowu za plecami. No niezła historia, jakiś potwórz mnie chce dopaść czy co? Nagle jest między stopami pojawił się stwór słynący z żarłoczności w przeliczeniu na masę ciała. Dalej nie wiecie co mnie chciało zjeść? :) Tak to była ryjówka.

Zwierzyniec, sobota 25.08.2018 roku to był wyjątkowy czas. Na terenie Browaru Zwierzyniec odbył się finał Warsztatów wokalnych. Imprezę zorganizowało Centrum Kultury i Biblioteka Publiczna w Zwierzyńcu. Gwiazdą wieczoru był Kenny James i syn Trevor James, orkiestra to Sitkowski Band. Był też Andrzej Gondek który zachwycał grą na gitarze. Było wielu znanych artystów i też wielu dla których ścieżka kariery się dopiero rozpoczyna. Chętnych zapraszam do uzupełnienia listy artystów.

Wszystkich zdjęć nie wstawiałem bo pewnie FB by mi to zablokowała. Zapraszam do oglądania. Mi krew dalej pulsuje w rytm muzyki.

Ostatnio miałem spotkanie z takim oto jegomościem. Gniewosz to bezbronny wąż i jest pod ścisłą ochroną.

Często mylony ze żmiją. A można go dość łatwo rozpoznać. Żmija ma źrenice pionowe a gniewosz okrągłe.

GNIEWOSZ NIE JEST JADOWITY. Nawet ja krótkowidz zobaczyłem różnicę. :) Pamiętajcie! Nie zabijamy, omijamy.

W ostatnią niedzielę miałem przyjemność fotografować chrzest ślicznej dziewczynki. Z rozmów z mamą bohaterki kroi się też i sesja w przyszłości :) A póki co to zdrowia i szczęścia życzę z całego serca. Zdjęcia opublikowane za zgodą mamy.

W Zwierzyńcu na Roztoczu odbyło się Rockowisko Zwierzyniec. Impreza zgromadziła blisko 2 tysiące fanów rocka.

Atmosfera była niezwykła, a ochrona Bako nudziła się bo nie było burd i bijatyk.

W Zwierzyńcu dobyły się "Dni Zwierzyńca" było wile atrakcji kulturalnych i zabaw dla dzieci. W piątkowy wieczór odbył się spektakl

Joanny Szczepkowskiej w Kinie Skarb. W ramach obchodow byly też zawody wędkarskie oraz Holi festiwal, Festiwal Kolorów.

Występowały zespoły muzyczne:Bonum Voces, Haydamaky, Gospa, DJ Bartex.

Takze swoje zdolności artystyczne pokazywała mlodzież z CKiBP w Zwierzyńcu.

Byl też pokaz Jiu-Jitsu 

Organizatorem Dni Zwierzyńca było Centrum Kultury i Bibliotek Publiczna.

Trzecia nad ranem to czas gdy ludzie normalni śpią. Ja obudziłem się na pierwszy dźwięk dzwonka. Kawa w kubek i w drogę. Moim celem były "szumy" na Tanwi w Rebizantach.

Byłem o czwartej i okazało się że 15 minut za późno. Ale skoro już tu jestem to postaram się coś zrobić bodaj jeden kadr. Wnet się okazało że słońce szybko się wspina po nieboskłonie

i pojawiają się pasy światła które psują mi moje wyobrażenie o kadrze. Tak więc niemal biegiem ruszyłem wzdłuż rzeki szukać kadru. Czy mi się udało, nie wiem.

Wracając znad rzeki, w ostatniej chwili zobaczyłem stadko dzików uciekające od drogi. Opodal w trawach zobaczyłem ogromniaste uszy Lochy. Była ogromna. Gdy dobiegły do niej to zwolniły i sobie powolutku już weszły w las. Potem udałem się do Puszczy Solskiej (jeszcze puszczy). Poszedłem na łąkę i idąc śladem wydeptanym w trawie zobaczyłem łanię jedną, drugą, trzecią. Skubały sobie spokojnie trawę. Ja nadchodziłem od słońca.

Co jakiś czas podnosiły głowy i rozglądały się. Gdy doszedłem na 30 metrów zobaczyłem że jest jeszcze z nimi młody byczek oraz dwa cielaczki. Zrobiwszy zdjęcia, schyliłem się i powoli odszedłem. Jelenie opodal żerowały dalej. 

Dziś kolejny dzień poszukiwań małych zas... ;) Chłodniej się nieco zrobiło i polazłem kaczym krokiem na śródleśną łąkę. Bzyczenia było też mniej. Upały dały popalić nie tylko ludziom, ale i zwierzętom. Sarna ani jeleń na łące nie odpoczywały. Cicho i głucho było. Wracając drogą pod baldachimem z gałęzi drzew wysokich usłyszałem dudnienie, jakieś werblowanie. To dzięcioł czarny okazał się tym muzykantem w złotej poświacie zachodzącego słońca (mam nadzieję że to uchwyciłem). Siedział ptaszysko wysoko na dębie Florianie zwanym i nieskrępowany i nie płoszony tłukł swym wielkim dziobem w suchy już konar tego giganta, pomnika natury w Roztoczańskim Parku Narodowym.